Tak pamiętam

to chyba piątek już mocniej ścisnął mrozem….

Spojrzałem w górę

trzy pale nieheblowane

i jeszcze trzy w poprzek

i trzy postacie

takie ze zwykłej blachy

ludowo pomalowane…

Pachniało świeżą sosną …. ktoś pośrodku lasu postawił krzyże…

Po chwili

ukryty za drzewem usłyszałem

jak konającym głosem

wiszący zaczął rozmowę…

Umierali

jeden Niewinny

reszta z wyroku

Wszyscy stali na progu śmierci

potrzebowali kogoś kto złapie za rękę

Ale?przecież nie mogli ich oderwać

porażka i to tak na końcu

dlatego wypowiadane słowa

nabierały coraz większego ciężaru

Ten z prawej patrzy na tego w środku

wie że jest jego Królem,

wie, że nie zostawi go w tej ostatniej chwili,

potrzebuje jego miłości

i Ten w środku próbuje oderwać rękę

nie daje rady

szepnął tylko dziś ze mną będziesz….

Słowo które zburzyło dla niego mury raju

do którego go później wprowadził

i jeszcze zapytał jak każdy umierający

Będziesz ze mną? Pomodlisz się za mnie?

Dostał wszystko

wchodzą razem w ciszę lasu na wieczność

Tylko ten drugi dalej wiercił się z niepokoju

nigdy nie mówił przepraszam i dziękuję

i został na krzyżu

na zawsze….

Naciągnąłem mocniej czapkę na uszy

przylgnąłem do starej sosny

poczułem zapach krwi

usłyszałem charkot i rzężenie płynące od krzyża

coś się kończy

coś zaczyna

Pogubiony w myślach

wołałem Przyjdź Królestwo Twoje

modlitwę ludzkiego przejścia…

…………………………………………………………………………….

Naraz zrobiło się cicho

tylko krew kapała z wysoka

i barwiła zmrożoną ziemię.

Podszedłem blisko

kropla spadła mi na twarz

Objąłem rękami

ciepłe jeszcze drzewo

Łza zabarwiła się na czerwono

nie dałem rady

usiadłem i oparłem się o drzewo

przez chwilę poczułem jak ktoś

chciał mnie zabrać

ale prosiłem jeszcze o chwilę

I wtedy zobaczyłem na nadgarstku

wytatuowane

Dziś ze mną…

krzyknąłem w górę Wspomnij na mnie gdy przyjdziesz

Wstałem

wsiadłem na rower

pojechałem w narastający mrok…