Wszystkie wpisy, których autorem jest Grzegorz Brzoza

Co przychodzi Ci do głowy

Co przychodzi Ci do głowy kiedy pomyślisz moja mała ojczyzna?Kiedy raptem widzisz tych parę budynków które codziennie mijasz i które wywołują w Tobie określone emocje i uczucia?Tam za widnokręgiem..horyzontem jest wielki świat odmierzany kolejnymi tablicami z nazwami poszczególnych miejscowości..I może pozwolisz na to swojej myśli i wyobraźni by pobiegła dalej ale tylko na chwilę by za chwilę wrócić..do domu..
Nasze małe wyjątkowe miejsce..do którego zawsze chętnie wracamy…ale zawsze otwarci na cztery strony świata jak drogi biegnące od rynku w dal…Pewnie większość z nas nosi takie zdjęcie gdzieś w portfelu swojego serca..dziekując Bogu za to co ma i tylko prosi aby zawsze czuwał nad tym skrawkiem rodzinnej ziemi..Szczęść Boże Sośnicowicom i jego mieszkańcom!Niech Pan się zawsze do nas uśmiecha ale tak szeroko i często…
Obraz może zawierać: niebo, chmura i na zewnątrz

Dojeżdżając do naszego miasteczka

Dojeżdżając do naszego miasteczka obojętnie z której strony już z daleka wita nas cebulasta wieża naszego kościoła…Był i jest symbolem wiary ludu który zamieszkuje te ziemie..Przez wieki ludzie podążali z pięciu miejscowości do tego kościoła na górce.Zawsze był dla nich prawdziwym skarbem o który troszczyli się i troszczą do dzisiaj..Więcej są dumni z tego miejsca które ich przodkowie wybrali na miejsce gdzie pośród swojego ludu zamieszkał sam Pan Bóg..Parafianie z tej wspólnoty w sposób szczególny umiłowali światynie postawione wyżej w końcu w tym roku po raz 255 podążą pielgrzymką na Górę św.Anny choć w swojej strukturze będzie wyglądała trochę inaczej ..ale serce zostanie zaniesione przed cudowną figurkę św.Anny jak zawsze..Nie nie bać się czarne chmury nad kościołem przypominają tylko o tym że w życiu nie zawsze jest łatwo..a po burzy wychodzi tęcza i słońce..Tak tu zawsze było i niech będzie…

Obraz może zawierać: niebo, drzewo, chmura, zmierzch, na zewnątrz i przyroda

 

Słowo..słowa puste jak co dopiero opuszczone krzesła..

Słowo jest podstawowym elementem naszej wzajemnej komunikacji. Napisano o tej dziedzinie naszego życia już wiele książek i co ciekawe każdy do koszyka wrzucił swoje własne spostrzeżenia. Okazuje się że język którym posługujemy się jest czymś wyjątkowo żywym. Nie będę w tym miejscu przytaczał mniej lub bardziej poważnych teorii chcę na chwilę wrócić do Bożego Słowa ale jeszcze moment…Moja praca magisterska którą kiedyś napisałem traktowała o takiej dosyć do dzisiaj kontrowersyjnej postaci jaką jest Marcin Luter. Cała historia wokół tego tematu.. jak to będąc na zamku Wartburg koło Eisenach przeżywałem dzieje jakiegoś mnicha augustiańskiego. Widziałem w jego celi ogromne przetłumaczone w rok Pismo św. i ten widok z okna na góry Harzu niezapomniany do dzisiaj. I co ciekawe ostatni etap na górę jechało się na zwykłym osiołku..To były czasy sławnego NRD jednego z dziwniejszych wytworów komunizmu ale o tym może kiedyś…Pamiętam miałem chyba wtedy gdzieś 10 lat i jakoś mi to zostało w mojej wyobraźni i to mocno…Opuszczam inne szczegóły ale praca którą napisałem była właściwie o słowie którym opisywano Ojca Reformacji..Jak ja lubiałem się wgłębiać w meandry literatury traktującej o tej postaci..Stawiałem sobie pytanie dlaczego tak a nie inaczej o nim pisano..dlaczego w wielu wypadkach słowem czyniono mu krzywdę choć i wiele zarzutów było prawdziwych…Po prostu człowiek i tyle ze swoimi dobrymi i słabymi stronami. I nikt nie pragnie go tu wybielać czy beatyfikować ale pokazał też i dobre strony wiary zwracając uwagę na rzeczy o których powoli zapominano..Po prostu jeden z wielu ale na pewno wiary mu odmówić nie wolno..Może Pan Bóg dopuścił by różnymi drogami zmierzać do Jego królestwa?.Oj uruchomiłem się i zaczynam schodzić lekko z trasy na manowce a więc do tematu choć chyba ten przykład w takim krótkim wydaniu był mi potrzebny byśmy powędrowali sobie dalej….
U Jr 1,4-10 czytamy jak to Bóg wyciągnął rękę i dotknął ust proroka i powiedział”Oto kładę moje słowa w twoje usta” Możesz z nimi z robić wszystko wyrywać ,obalać niszczyć ale i budować oraz sadzić.I tu sięgam do moich umiłowanych komentarzy żydowskich a tam czytam że położenie ręki na ustach jest gestem powołania. Inaczej oczyszczenie ludzkich warg jest symbolem czystości całej osoby. Tak kiedyś czyniono w obrzędach narodu wybranego ..tutaj Bóg bezpośrednio umieszcza słowa w ustach proroka bez oczyszczenia..bo może wszystko.. jest Bogiem.
Dokładnie dzisiaj słowem można zrobić wszystko..zbudować most albo go zburzyć..pocieszyć albo zdołować do końca. Popatrzmy na miejsce na którym teraz piszę ile tu już wylano ludzkiej złości,ile tu było nieprawdy ,nienawiści ,szybkiego bez zastanowienia odpisywania a potem żalu po co to napisałem..głupot do entej potęgi byle tylko moje było u góry..To niekiedy woła o pomstę do nieba..Proszę sobie przypomnieć jakie to grzechy ..Jednym z nich to umyślne zabójstwo mocne..tu w tym miejscu zabójstwo słowem zdjęciem tak że już nikt więcej nie wstanie z kolan…Obrzucić błotem i tyle..A potem szukanie kolejnych haków i trwa chocholi taniec a diabeł ręce zaciera ..Ile w tym czasie można by zrobić dobrego..ile energii poszło na takie głupoty ..Podobno homo est animal sociale ale w tej wspólnocie potrafi być także wilkiem..A może by pomyśleć o starej ewangelijnej zasadzie o tym by uwagę zwracać tak na boku a nie na FB..Tu można by tylko cieszyć się z sukcesów innego i bić brawo a trudne sprawy załatwiać w ciszy czterech ścian a nie na forum gdzie niektórzy już tylko czekają na łapczywie rzucony w eter kąsek..To wymaga generalnego rachunku sumienia nas wszystkich..próby podania sobie ręki powiedzenia przebaczam i przepraszam..Miałem kiedyś taki sen jak to otwieram portal a tam?Nie wierzę własnym oczom ludzie wzajemnie sobie pomagają..piszą do innych dobre i ciepłe słowa..są gotowi do pomocy..chcą rozmawiać..Inaczej po co to wszystko?Nigdy nie będzie pokonanych i zwycięzców bo wszystko można obrócić na swoją stronę czego obecnie jesteśmy świadkami notorycznie…Po co tylko tyle energii na takie historie?Po co?
Panie Boże dotknij i naszych warg ale często.. bo wiesz jak bardzo po prostu wyrzucamy z siebie tysiące niepotrzebnych i nic nie wnoszących słów..Pozwól niech nasz Anioł Stróż za każdym razem kiedy będziemy pleść albo pisać bzdury po prostu strzeli nas w ucho byśmy się opamiętali…Spraw nasze słowa nigdy nie były napełnione nienawiścią i chęcią odwetu bo to prowadzi nas do złego…by nie były puste jak krzesła w sali kinowej kiedy ludzie wyjdą po seansie..Mają być takie jakby dobry film trwał całe nasze życie…gdzie ciągle przekazujemy sobie znak pokoju…
mg
zdjęcie radio Proglas
Obraz może zawierać: ludzie siedzą i tabela

MAGDALENKA

Dzisiaj nasza Magdalenka powędruje do naszego kościoła..po raz pierwszy w swojej historii…Ona dobrze wie że bardzo tęsknimy do miejsca gdzie przebywa ale…obiecujemy na drugi rok że będzie nas jeszcze więcej….Czas szybko przeleci a my mamy nadzieję że przez Jej wstawiennictwo wszystko wróci znowu do zwykłej codzienności…
Św.Mario Magdaleno napakujemy Ci dzisiaj odpustowego kołocza i makron…Zapraszamy do każdego domu na świąteczny obiad…A kiedy będziesz wracać zabierz i nasze serca które tak bardzo potrzebują Twojego orędownictwa przed Bogiem…Dobrze że jesteś….

Nie..nie przecież Ci powiedziałem że nie będę jadł chleba i już…

Uśmiechnąłem się kiedy rano w czasie modlitwy brewiarzowej dotarłem do tekstu wyjętego z 1 Księgi Królewskiej. Czytam w 21 rozdziale jak to królowi Achabowi zachciało się winnicy jego poddanego Nabota..No bo wiesz ja to sobie tam ogród warzywny zrobię i kwiatki posadzę..Powiem ci ona mi się tak podoba że zapłacę ile chcesz…Hej jak to niech mnie Jahwe strzeże abym coś takiego zrobił powiedział Nabot .To wynikało przede wszystkim ze skomplikowanego prawa które za bardzo mu na to nie pozwalało..No ale tu król i masz babo placek…I ten Achab naraz zrobił się chmurny i gniewny ..i tu jest petarda” położył się na łóżku ,odwrócił swą twarz i nie chciał jeść chleba”Prawdziwe el clasico jeżeli chodzi o strzelenie tzw.focha albo przyklad klasycznego obrażania się…Cudownie.. idzie w środku dnia do łóżka i tam będzie się dąsał jaki to świat i ludzie są źli..że nikt go nie rozumie i gdyby umarł to by dopiero było..Dobra skończę jeszcze historię bo w sumie kończy się tragicznie…Oczywiście podchodzi ukochana małżonka Achabku co ci jest?Kto cię skrzywdził?Nie kupiłeś sobie dzisiaj czegoś a to dlatego taki smutny jesteś..Kochanie ja ci przecież pomogę jestem twoją i tylko twoją żoną…Mój ty skarbie …Nie chce ci sprzedać kasztan ,flet jeden?O tak nie może być..no usiądź już chlebka sobie pojedz a ja sprawę załatwię..Czego żona nie zrobi dla swojego jedynego i ukochanego…Skracam.. tak zawirowała że w końcu Nabota oskarżyli tam o coś i obrzucili kamieniami. Achab wreszcie dostał posiadłość i cieszył się tym jak dziecko aż do momentu kiedy przyszedł do niego prorok Eliasz…ale resztę proszę już sobie doczytać ja wrócę na chwilę do początku naszego tekstu…
Nasz bohater jest klasycznym przykładem mężczyzny w którym drzemie jeszcze małe dziecko i lubi chodzić w krótkich spodenkach. Nie dostał czegoś..tutaj o tyle dobrze że nie chodzi o najbliższe osoby ale gdyby tak to zrobiła jego ukochana Izebel to by dopiero było…Jak doskonale potrafił tłumaczyć że jest mu to niezbędne do dalszego życia..Czy ty nie rozumiesz że jak będę miał ten kawałek ziemi to …to wtedy stanę się szczęśliwy..Wiesz Izebel ja nigdy tak naprawdę niczego nie chciałem ale to właśnie to…No cóż gdyby ona tak go błagała o 20 kieckę czy torebkę to normalne ale facet?
Nie będzie jadł ..będzie się tylko dąsał…nawet chlebka z masłem które ona mu tak pieczowicie zawsze przyrządzała bo lubił…w końcu jej wyjątkowy i jedyny..
Oj myślę że w jakims stopniu problem który dotyka każdego z nas. Potrafimy to robić mniej lub bardziej dyplomatycznie .Wniosek nasuwa się chyba sam bywa że w tym trwaniu w obrażaniu jesteśmy wielokrotnie po prostu śmieszni jak ten cały Achab.No dobra u dziecka poniekąd normalne ale świat dorosłych powinien mieć inne zasady .Co zrobić?
Po pierwsze trzeba umieć się śmiać z samego siebie.Bierzmy świat i ludzi jakimi są …Ja sobie zawsze zadaję pytanie a co by zrobił w takiej czy innej sytuacji P.Jezus?By się obraził?To co o nas mówią generalnie nie zmieni naszego życia/chyba że jest to coś złego/ trzeba mieć szerokie plecy choć nie jest to łatwe.Trzeba stać się po prostu odpornym z drugiej strony nikt nie musi myśleć tak jak my .Ma prawo do własnego komentarza i zdania. I na koniec zawsze tak już będzie w życiu że nie będziemy mieli wszystkiego co zobaczymy w witrynie sklepu i nie tylko..A do wszystkiego trzeba dużo humoru i uśmiechu to ratuje każdą sytuację…To trzy cztery pośmiejmy się…
mg

Weź i zjedz zasiane ziarno…będzie szybciej..

Jednym z nieodłącznych elementów każdej niedzielnej Eucharystii jest homilia popularnie zwana kazaniem. Dawniej w domu odpytywano dzieci a co ksiądz mówił dzisiaj na kazaniu?
Co wiązało się z pewnym stresem ale w sumie mobilizowało do przynajmniej podstawowej uwagi. Dzisiaj kiedy rodzice sami nie praktykują a i w ogóle wszystko się pozmieniało to rzeczywiście jakiś wyjątkowo archiwalny i konserwatywny zwyczaj. Dodatkowe miejsce stresu już dla tak obciążonego smartfonem i ipadem dziecka..ile można?Dlatego po cichu w imię troski o zdrowie szybciutko zrezygnowano z tego typu praktyk oczywiście wprowadzając parę innych które podobno nie stresują. Ciekawe że praktyka tak zwanego dodatkowego obciążenia zawsze dotyczy życia z wiary i nie obejmuje oczywiście innych sfer życia jak dodatkowe zajęcia kiedy dziecko prawie szoruje nosem po ziemi ale…Na przykład dzieci komunijne przenosi się do parafii gdzie łatwiej można to uszczknąć…bo czego ten ksiądz wymaga?Wszystko szybko i jak najmniejszym wysiłkiem..Kiedyś to się odbije bo przyzwyczajamy dzieci do świata gdzie wszystko można załatwić i robi to świat dorosłych..Mnożyć by tu przykłady..W życiu tak naprawdę nie ma nic za darmo..Gdzieś w świecie można pracować już od 15 roku życia i następuje to brutalne zderzenie z rzeczywistością jak się kogoś tam traktuje..jak zwalnia..No cóż życie to nie tylko piękne chwile ale i trud a nawet cierpienie i na to trzeba być gotowym…do tego trzeba wychowywać..
Ale wróćmy do tematu homilia ma szansę być zapamiętana jeżeli w niej znajdzie się jakaś petarda może być polityczna albo finansowa..albo jak tak przygania się drugiemu a człowiek siedzi taki rozanielony i myśli jaki ja to jestem fajny a i należy im się…Albo zawiera jakiś dobry przykład ..bywa jednak i często że jeżeli tekst jest zgrabnie podany to naprawdę zostaje w nas to co Boże.
Dzisiaj świat zostaje podzielony na dwie części..na my i wy..
choć w sumie w jednym kościele przedzielonym balaskami..
W jednej ci którzy głoszą jak zawsze w trudnej roli choć jak ma się do dyspozycji internet to może nie jest aż tak źle…W pewnej parafii ludzie na wylot znali przykłady swojego proboszcza ale jak trzeba powiedzieć 25 razy o Bożym Narodzeniu albo o Wielkanocy to sprawa lekko się komplikuje/zachęcam proszę spróbować/. Kołem ratunkowym zawsze pozostaje uczciwe i takie na kolanach przygotowanie niedzielnego tekstu..Ludzie to potrafią wyczuć i wiedzą ile jest w tym prawdziwego żaru.
I niekiedy wydaje się że przygotowałeś coś wyjątkowego a tu klapa a innym razem przeciętne a tu euforia ..Łaska Pańska na pstrym koniu jeździ…
I słuchacz który przyszedł albo z potrzeby serca albo żeby odstać tylko przykazanie Boże. Z reguły przynosi ze sobą setki spraw i odpowiednie nastawienie a więc dotrzeć do niego nawet P.Bogu nie jest łatwo a co dopiero zwykłemu księdzu.
Dopiero w czasie mszy ma nareszcie czas aby przemyśleć swoje życie, zrealizować marzenia i poukładać plany na następny tydzień…Nie daj Panie Boże aby przyszedł jeszcze źle nastawiony do kościoła to prawdziwa masakra. Ktoś kiedyś ładnie powiedział wyciągnij jedno zdanie z czytań czy homilii dla siebie jeżeli tylko będziesz chciał to takie znajdziesz chyba że nie chcesz …cdn…….. w czasie niedzielnej mszy św. i powiemy jeszcze o rodzajach gleby na którą P.Jezus sieje swoje ziarno
i może jeszcze coś innego wpadnie mi do głowy zobaczymy ale tekst od środy czeka jak żołnierz na baczność by go wypuścić na wojnę..
Zapraszam!
/fragment kazania na XV niedzielę zwykłą rok A Sośnicowice 2020 ks.Marcin Gajda/
mg
zdjęcia Proglas oraz ks.Adam Bryła

Wyżej niż orzeł….

No tak orzeł jest wyjątkowym ptakiem..chce być panem i królem przestworzy. Z góry obserwuje wszystko swoim przenikliwym wzrokiem żeby w pewnym momencie spaść jak kamień, by złapać swoją ofiarę. Podziwiany wszędzie za mocne skrzydła i pazury którymi potrafi zdobycz unieść wysoko w górę. Dba także wyjątkowo o swoje potomstwo. Na wschodzie opowiada się że w chwili niebezpieczeństwa przenosi swoje małe w bezpieczne miejsce.
I to doskonale ilustruje troskę Boga o swoje dzieci wybrane w sakramencie Chrztu św. “jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do mnie”Wj albo jak czytamy w Pwt “jak orzeł czuwa nad swym gniazdem,krąży nad swoimi pisklętami, rozkłada skrzydła bierze je na nie i nosi na swych piórach”..Słowa krzepiące dodające nadziei..dzisiaj tak bardzo tych Bożych skrzydeł potrzebujemy a szczególnie kiedy..
wkrada się niepokój rosnący wraz z przychodzącymi wiadomościami
kiedy ludzie popadają w nieufność i boją się wszystkiego
kiedy słyszymy o dziwnych i katastroficznych historiach
wtedy tak bardzo potrzebujemy tych jego skrzydeł..ale podpowiada”jeśli pilnie będziecie słuchać głosu Bożego i strzec jego przymierza i będziecie dla mnie królestwem kapłanów i ludem świętym”..
Dwa a jednocześnie jeden świat Kościoła ludzi sprzed i za balaskami. Ci zza balasek o których dzisiaj będziemy prosić wcale nie święci ani idealni, choć się tego od nich wymaga. Młody chłopak w wieku 25 lat zawołany po imieniu przez Boga i swego biskupa decyduje się na życie w łasce uświęcającej. A potem wybiera się w drogę po meandrach ludzkich chorób, nałogów, pogrzebów i tragedii….Tych radosnych chwil jakby zawsze trochę mniej ..I bywa że ten żniwiarz czuje się bezradny i zagubiony..Ktoś tam poklepuje go po plecach a człowiek chciałby gdzieś uciec i schować się przed wszystkimi..Nawet jest i tak,że kaplica nie pomaga i tęsknisz wtedy do takiego dużego Ojca ..do skrzydeł obiecanych w sakramencie święceń..
i tylko świadomość że i umarł za mnie grzesznika daje pokrzepienie i siłę.
Jezus mówi i dzisiaj do czytelników z FB “Proście” bo tych pasterzy i żniwiarzy jest coraz mniej..bo wbrew obiegowym opiniom wcale nie jest tak łatwo. Proście i o takie skrzydła dla nas..byśmy potrafili latać wyżej niż orzeł..
/fragment kazania na 11 niedzielę zwykłą 14.06.2020 Sośnicowice ks.Marcin Gajda/
zdjęcie Steve Biro

Nie rzucaj Perłą gdzie popadnie…..

Gdzieś w oparach codziennego wirusowego i nie tylko życia ginie nam zwykłe poczucie świętości. czym jest?To słowo, wydarzenie, obrazek o którego wartości się nie dyskutuje. Tak jest tak było i tak będzie. Przyjmujesz albo nie..i tyle. Sieć oplatająca świat wprowadziła nowe zasady wzajemnych relacji ..depcze się człowieka ..nic już nie jest święte..wszystko można zniszczyć a potem płakać jak mi źle na świecie i szukać tego sponiewieranego rodzica,nauczyciela albo księdza by pomógł. Dobrze to znamy z codziennego życia…Najwięksi pyskacze skomlili potem o pogrzeb czy posługę..zresztą proszę zobaczyć nawet wielcy którzy deklarowali się jako ateści na końcu z reguły mają pogrzeb katolicki.Nawrócenie na końcu?Może być…Naciski rodziny?Pewnie też ..zresztą nudny temat do entej potęgi..Na końcu zawsze Bóg jest miłosierny i co by zrobił papież Franciszek..Książkę by można napisać…
Spróbujmy przyjrzeć się dzisiaj jednej świętej rzeczy którą jest Imię naszego Boga. Czytamy w liście do Flp:
i obdarzył imieniem które jest
ponad wszelkie imię
aby na imię Jezusa zgięło się
każde kolano
w niebiosach, na ziemi
i pod ziemią…
Imienia Boga używamy w czasie modlitwy. Wzywamy Go aby był przy nas, wysłuchał i otoczył swoją opieką. Piszemy Je na własnym sercu..nosimy w Eucharystii. Jest prawdziwie Święte i nikt w kościele nie wypowiada Go inaczej jak z największym szacunkiem.
No tak ale potem opuszczamy bramy kościelne i zaczyna się.Jeden z wielkich prezenterów nie ma nic wspólnego z religią ale po ilości wypowiadanych Jezus byłby conajmniej dobrym ministrantem w prowincjonalnym kościele..I cała ta brać celebrycka sypie świętym imieniem na lewo i prawo..bez szacunku bez zastanowienia jak grochem wali się nim o ścianę.
Nigdy nie słyszałem aby ktoś tak intensywnie wzywał Allaha albo Jehowy…Oczywiście na tapecie jak zwykle stary synek do bicia czyli Kościół Katolicki bo nie oddają..raczej się nie sądzą a jak trzeba to nawet pomogą. Mnie to boli kiedy tak szasta się świętym słowem..nawet poczciwe babcie zalecą Jezusikiem i słyszy się to wszędzie i na okrągło. Jezu jakiego wczoraj faceta poznałam..Boże on jest przeuroczy..Jak tego się słucha w ustach tej wymodelowanej młodzieży która ostatnio w kościele czy na modlitwie była w czasie pierwszej Komunii św. to ręce opadają. I tak trwa ta litania bezsensownego wzywania Boga. Ktoś powiedział lepiej niż przeklinać nie wiem i to i to niedobre. Rzuca się świętym imieniem gdzie popadnie a potem to imię wala się po ziemi i za chwilę następny je przesunie czubkiem buta i tak dalej..I może siedzi P.Jezus w niebie i słucha tego całego jazgotu i boli Serce Jezusowe bo nie tak miało być..
No to do roboty zacznij słuchać co i jak mówisz..wyczyść swój język..albo nie mów najlepiej nic..Pamiętaj nie wzywaj Go nadaremnie bo któregoś razu może nie usłyszeć..
zdjęcie Proglas

W powietrzu cały czas unosi się zapach Ojca Syna I Ducha św.

Pod palcami klawiatury jeszcze ciepłe dzisiaj wygłoszone Słowo w czasie odpustu w sąsiednich Rachowicach. Trójca Przenajświętsza jeden z najbardziej karkołomnych tematów teologicznych..problem z wyjaśnieniem mieli najwięksi teologowie a cóż dopiero ja małomiasteczkowy proboszcz spod Gliwic bez jakichkolwiek tytułów/no zagolopowałem się te podstawowe mam/….no ale pokornie ..na kolanach spróbuję..
Mocnym akcentem rozpoczęła się dzisiejsza liturgia Słowa jak to Mojżesz wstawszy rano wziął do ręki kamienne tablice..Pierwsze co zrobił to oddał budzący się dzień Bogu..A ja czy rano po przebudzeniu zrobiłem pobożny znak krzyża wcześniej dotykając tego wiszącego na ścianie?Dobrze z samego rana dotknąć swoimi palcami czegoś świętego i dobrego..Jak to zrobiłem ?Szybko?Tak z przyzwyczajenia?Czy byle jak..Na ile moje serce próbowałem oddać Bogu w Trzech Osobach?
To najprostsze wyznanie wiary..tu odnajdujemy całego Boga, ale aby Go usłyszeć, zaprosić to muszę wykazać się dozą koncentracji tak na raz dwa i trzy..chcę..bądź przy mnie…
Tak trudno Go złapać, opisać ..To co o Nim wiemy pozostaje tylko cieniem tego Kim jest naprawdę ..Zapachem pozostawionym w każdym miejscu gdzie jest człowiek..Jego dziecko ze swoimi problemami i radościami..Jest wtedy wszędzie ..jak dym kadzidła który swym wonnym zapachem wypełnia kościół..Czuć Go..jest obok..Filippo Sorcinelli jest krawcem samych papieży ale i kreatorem zapachów. Każdy ornat pochodzący z jego pracowni jest skropiony zapachem ..Z reguły używa jednego to Laus czyli chwała który swoim wyjątkowym aromatem zaraz przypomina wnętrze kościoła wypełnionego kadzidlanym dymem..Coś niesamowitego..Nasze nozdrza wypełniają się powoli czymś nieziemskim..
Nasz Bóg to Abba ,Tato albo Ojciec wyjątkowy w swojej miłości.Nie jest Bogiem samotnym ale to trzy osoby wpatrzone w siebie z niesamowitą miłością..jest przecież samą Miłością, Dobrem i Prawdą..W kulawy, niedoskonały sposób można by tu przywołać zwykłą fotografię wyjętą z rodzinnego albumu która przedstawia kochającą się rodzinę..choć mówią że z rodziną to najlepiej wychodzi się na zdjęciu ale coś w tym jest..Dzisiaj są jeszcze ludzie i jest ich niemało którzy tak właśnie podejmują miłość rodzinną i nią starają się codziennie żyć. I doświadczamy tej Bożej miłości w zwykłym życiu kiedy czynimy znak krzyża…
W imię Ojca i dotykam mojego czoła..uświęć Boże moje myśli bo stamtąd wszystko się bierze..To moment który uświadamia mi że mam prawdziwego Ojca w niebie…
I Syna dotykam mojego serca ..to miejsce moich uczuć i emocji.. Chcę by było ciche i pokorne dla Ciebie..Tu czeka mnie ogrom pracy i cała paleta możliwości wg litanii do Serca Jezusowego.
I Ducha św. kiedy dotykam moich barków. to one muszą ponieść wszystkie trudy i cierpienia..daj by były silne..
I Amen na końcu..składam siebie całego w Twoje ręce Panie,przyjmij moje życie, pracę i trudy codziennego dnia..
Amen..amen..amen na całe życie….
Muchas gracias Rachowice, Sierakowice i Goszyce za dzisiaj!!!
/na bazie wygłoszonego kazania w Rachowicach oczywiście mamy tu czynienia z dosyć dużym skrótem ks.Marcin Gajda/
zdjęcia clovek&vira

Przeniknij moje ciało..krew i kości ..tak do końca..

Któż z nas nie lubi rozkoszować się letnim wieczorem będąc na spacerze lub jadąc na rowerze. Z reguły w tle romantyczny zachód słońca/trochę lukru na nasze zmęczone życie/ kolory wschodzącego zbożem pola..ten zielony a potem mocny żółty. Jest ciepło, ludzie często siedzą przed domem..otwarte drzwi..ktoś tam naprawia nadwyrężony czasem płot. Gdzieś z tyłu sączy się leniwie muzyka wieczoru prawdziwa sielanka.O! jesteś może wejdziesz na chwilę pogadamy..dawno Cię nie widziałem..napijesz się czegoś?Kompot? O tak mamy jeszcze z ubiegłorocznych owoców..To momenty które łączą ludzi..otwarte okna i drzwi czynią nas dostępnymi dla innych.
Ale…otwartość wystawia także nasze życie na rynek tego świata. W ciszy słychać szept jak to kto kogo i z kim a jak tak w ogóle może być..I jeszcze ten aparat w telefonie.. zobacz a nie mówiłam?Istne szaleństwo..
Uczniowie zaryglowali dzisiaj drzwi.Kogo tak się bali?Żydów?Męczeństwa?Bezradności? Braku odwagi?Mało mieli jeszcze wiary.. jak ziarnko gorczycy, dlatego wszystko tak ryglowali…
Każdy z nas dzisiaj powinien na lustrze napisać sobie pytanie na ile potrafię otworzyć drzwi dla zstępującego dzisiaj Ducha?On przecież chce odnowić w nas każdy przyjęty sakrament..obdarzyć swoimi darami które jak coś wyjątkowego spadają na nasze życie..
I tak serce do serca rodzi się prawdziwy Kościół w którym pomimo różnorodności powinien zawsze obowiązywać język miłości. Widzieliśmy jak Duch dodaje nam sił w czasie panowania pandemii ..jak ludzie dostają skrzydeł by tym językiem rozmawiać. I On Duch unosi nas ponad nasze ambicje i przywiązania ..potrafi potrząsnąć każdym z nas jak drzewkiem na którym jest pełno owoców..usunąć strach..rozwiać chmury by zobaczyć znowu czyste niebo. Jezus dzisiaj staje przed nami i mówi “Weźmijcie Ducha św.” trzymając Gołębicę w swoich świętych dłoniach..nie bójcie się…Przytul Ją do policzka jak gołębiorz przylatującego z flugu ptaka. Jesteś w domu ..u mnie ..nie oddam Cię nikomu…
Jednym z czytań w czasie Zesłania Ducha św. jest opowiadanie o wieży Babel. A to nic innego jak Balal czyli pomieszać po hebrajsku ,albo po akadyjsku Bab-Illi czyli brama Boga. Tak jak w naszej opolskiej Nysie chcieli wybudować wieżę która będzie przewyższała wszystkie inne budowle. Pycha, buta i samowystarczalność ..oj ilu dzisiaj buduje taką wieżę w swoim życiu .Zero poczucia winy.. winny zawsze ten drugi z uśmiechem prosto w twarz. Brakuje języka i słów, by nawet ten bajzel opisać ..gdzieś staje się przed murem ludzkiej kpiny ze wszystkiego w imię wydumanych własnych ideałów i wyolbrzymionego do entej potęgi ego..Straszne po prostu straszne…I rzeczywiście te pomieszane języki.. taki jazgot w głowie po którym człowiek ma ochotę na posłuchanie zwykłej bajki dla dzieci albo zobaczenie starego rysunkowego filmu z Bolkiem I Lolkiem ..
Trzeba nam prosić by ten Duch zaczął wreszcie działać by to wylanie trwało cały czas..Hmm łatwo jest wytrzeć po tym ślad ale blizna pozostanie już na zawsze..to charismo niezatarty znak od chrztu..bierzmowania i kapłaństwa.
/na bazie homilii na niedzielę Zesłania Ducha św. ks.Marcin Gajda/